بدون عنوان

فردایت روشن دلبندم

دلبند مامان وبابا 

این قسمت از وبلاگت را زمانی بخون که بزرگ و مرد شده باشی تا معنی و مفهوم عشق را بفهمی.

الان که دارم این پست جدید را می نویسم دستانم رو به آسمان است .این دستانی است که با سخاوت تمام باز نگه داشته شده است ومی دانم که نور طلب می کند،برای پاک ماندن تو،برای صداقتت،برای بی ریایی،و برای درستی.....

               آرزو دارم که دستان پر مهر تو برای همیشه  ،پاکی را از آن خود کند....

امروز داشتم به این قضیه فکر می کردم که بچه ها وقتی بزرگ میشوند خواسته یا نا خواسته فاصله بین اونا(پدر و مادر) زیاد می شه و این فاصله روز به روز زیاد و زیاد تر می شه،انقدری که دیگه وقت و یاد کافی نمی مونه برای بیان عشق میانشون.وقتی فاصله زیاد شد دیگه نمی تونن احساسات و عواطف درونشون را نسبت به هم نشون بدن و اینجاست که تنهایی به سراغشون می یاد.اگر کودکان ما جایی امن برای بروز احساسات خودشون داشته باشن بدونن هرگز تنها نیستن و همیشه حامی پر قدرت در کنارشون همراه اونهاست.

عشق مادر و پدر همیشگی و جاودانه است ،چرا که عشق یه مادر و پدر هرگز نمی تونه توام با خواسته و چشم داشتی باشه.هیچ پدر و مادری انتظاری از فرزند خود ندارد و همیشه دعای خیر آنها بدرقه راه فرزندانشان است.دلبند عزیزم از تو خواستارم اگر روزی روزگاری از سر بیکاری اومدی و سری به وبلاگت زدی ،بدون که پدر و مادرت از ابتدای وجودت مثل یک کوه استوار پشتت بودن و بدون تا روزی که ما نفس داریم و تو همراه ما هستی به تو با عشق محبت می کنیم و برای شاد بودن تو از تمام لحظات خوش و ناخوش زندگی می گذریم.

پسر گلللللللللللللم  برسام جان وقتی وجود خدا باورت بشه خدا یه نقطه میزاره زیرشو یاورت میشه.